สามีภรรยาคู่หนึ่งอาศัยอยู่ในเมืองหยงโชว ผู้เป็นสามีนั้นมีอาชีพเป็นครู ส่วนผู้เป็นกรรยามีอาชีพรับปักผ้า ทั้งสองมีบุตรชายอายุ 5 ขวบเพียงคนเดียว

        วันหนึ่งครูหนุ่มจะออกไปทำธุระในเมืองแต่ลูกชายร้องไห้จะติดตามไปด้วย
             "ท่านพ่อขอรับ  ท่านพ่อ ขอให้ลูกไปด้วยลูกอยากไปเที่ยวในเมือง"

        ผู้เป็นบิดาจึงตอบว่า
             "พ่อจะไปธุระสำคัญไปพบกับเจ้าหน้าที่ของบ้านเมือง ลูกไปด้วยไม่ได้หรอก เอาไว้คราวหน้าก็แล้วกันนะ"

        ไม่ว่าจะอธิบายอย่างไรลูกน้อยก็ยังร้องไห้งอแง ผู้เป็นบิดาจึงเอ่ยขึ้นว่า
             "เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ถ้าลูกเป็นเด็กดีของพ่ออยู่ที่บ้าน เย็นนี้กลับมาพ่อจะเชือดไก่และทำไก่อบให้ลูกกินเป็นอาหารเย็นนี้ดีไหม"

         เด็กน้อยได้ยินเช่นนั้นก็ยอมเลิกรบเร้าบิดาครั้นพอเย็นลง ครูหนุ่มกลับมาบ้านก็เห็นกรรยากำลังเชือดไก่เตรียมจะทำอาหารเย็น เขาจึงร้องถามขึ้นว่า
             "นั่น เจ้าคิดจะเชือดไก่จริงๆ หรือ เมื่อเช้านะข้าเพียงแต่พูดหลอกลูกเท่านั้นเอง"

         ผู้เป็นภรรยาจึงหันมากล่าวกับสามีว่า
            "ท่านพี่ ท่านเป็นถึงครูบาอาจารย์และเป็นบิดาของลูก ถ้าท่านพูดในสิ่งที่ไม่เคยทำได้เลย ลูกย่อมจะเรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากท่าน"